środa, 26 lutego 2020

Lista Książek ; Literatura Hiszpańska i Latynoamerykańska



              Odkąd przeczytałam książki Paulo Coelho najpierw był Alchemik, potem Pielgrzym i inne zaczęłam interesować się literaturą latynoamerykańską a także hiszpańską. Paulo Coelho jest, co prawda Brazylijczykiem i swoje książki piszę w języku portugalskim, ale kultura i mentalność, sposób patrzenia na świat w dużym stopniu jest połączona z całym obszarem kontynentu. Lubię realizm magiczny książek z Ameryki Łacińskiej, ale także z Hiszpanii.
              Przestawiam Wam wykaz książek z literatury Latynoamerykańskiej i Hiszpańskiej, które zostały przygotowane do Olimpiady Języka Hiszpańskiego. Takie wykazy są bardzo wartościowe, bo polecają książki, które są najciekawsze dla osób interesujących się danym krajem i językiem. Na pewno znajdziecie coś ciekawego dla siebie . Życzę miłego czytania.

Literatura hiszpańska

1. Carlos Ruiz Zafón: La sombra del viento (“Cien wiatru”)
2. Carlos Ruiz Zafón: El juego del Ángel (“Gra anioła”)
3. Camilo José Cela: La colmena (“Ul”)
4. Camilo José Cela: La familia de Pascual Duarte (“Rodzina Pascuala Duarte”)
5. Javier Marías: Corazón tan blanco (“Serce tak białe”)
6. Arturo Pérez-Reverte: El club Dumas (“Klub Dumas”)
7. Arturo Pérez-Reverte: El maestro de esgrima (“Fechtmistrz”)
8. Antonio Muñoz Molina: Beltenebros (“Beltenebros”)
9. Antonio Muñoz Molina: En ausencia de Blanca (“Nieobecnosc Blanki”)
10. Miguel Delibes: Cinco horas con Mario (“Piec godzin z Mariem”)
11. Miguel Delibes: El camino (“Droga”)
12. Miguel de Unamuno: La tía Tula (“Ciotka Tula”)
13. Miguel de Unamuno: Niebla (“Mgła”)
14. Manuel Vicent: Son de mar (“Piesn morza”)
15. Javier Cercas: Soldados de Salamina (“_ołnierze spod Salaminy”)
16. Juan Ramón Jiménez: Platero y yo (“Srebrzynek i ja”)
17. Federico García Lorca: Bodas de sangre (“Krwawe gody”)
18. Federico García Lorca: La casa de Bernarda Alba (“Dom Bernardy Alby”)
19. Pío Baroja: Zalcaín el aventurero (“Burzliwy _ywot Basca Zalcaína”)
20. Ildefonso Falcones: Le catedral del mar (“Katedra w Barcelonie”)

Literatura hispanoamerykanska ( Latynoamerykańska )

1. Gabriel García Márquez: Cien años de soledad (“Sto lat samotnosci”)
2. Gabriel García Márquez: El amor en los tiempos del cólera (“Miłosc w czasach
zarazy”)
3. Isabel Allende: La casa de los espíritus (“Dom duchów”)
4. Isabel Allende: Cuentos de Eva Luna (“Opowiesci Ewy Luny”)
5. Julio Cortázar: Rayuela (“Gra w klasy”)
Wytyczne I OJH 2010/11 8
6. Julio Cortázar: Cuentos completos (“Opowiadania zebrane”)
7. Carlos Fuentes: La silla del Águila (“Fotel orła”)
8. Carlos Fuentes: El espejo enterrado (“Pogrzebane zwierciadło”)
9. Laura Esquivel: Como agua para chocolate (“Przepiórki w płatkach ró_y”)
10. Alejo Carpentier: El siglo de las luces (“Eksplozja w katedrze”)
11. Mario Vargas Llosa: La ciudad y los perros (“Miasto i psy”)
12. Mario Vargas Llosa: Conversación en La Catedral (“Rozmowa w Katedrze”)
13. Jorge Luis Borges: Aleph (“Alef”)
14. Jorge Luis Borges: Ficciones (“Fikcje”)
15. Ernesto Sábato: El túnel (“Tunel”)
16. Rómulo Gallegos: Doña Bárbara (“Doña Barbara”)
17. Ángela Becerra: El penúltimo sueño (“Przedostatnie marzenie”)
18. Octavio Paz: El laberinto de la soledad (“Labirynt samotnosci”)
19. Manuel Puig: El beso de la mujer araña (“Pocałunek kobiety-pajaka”)
20. Juan Rulfo: El llano en llamas (“Równina w płomieniach”)


            Jeśli ktoś ma wykaz lektur szkolnych obowiązujący w Hiszpanii to będę wdzięczna za podanie linku do takiego wykazu ‘-)

piątek, 31 stycznia 2020

Jose. M Parramon - Jak Rysować


             Czy lubicie rysować? Czy macie telnet plastyczny? A może chcielibyście się nauczyć rysowania i malowania? Co prawda do  wszystkiego potrzeby jest talent i nie oszukujmy się osoby, które talentu nie posiadają wielkimi artystami nie zostaną nawet mając najlepsze książki i nauczycieli.  Talent trzeba mieć w sobie, on prowadzi nas w tworzeniu sztuki dzięki niemu artysta wie gdzie kreskę postawić a muzyk wie gdzie nacisnąć klawisz instrumentu. 
             Jednak nic nie stoi na przeszkodzie nauczenia się rysunku, szkicowania dla siebie choćby po to, aby umieć sobie coś na rysować, gdy siedzimy w kolejce do lekarza czy też jedziemy autobusem. Rysowanie rozwija wyobraźnie także tą przestrzenną, więc niezależnie czy talent mamy czy natura nam go poskąpiła możemy nauczyć się poprawnie rysować i malować.
             Przedstawiam wam moją opinie o książce Jose M Parramon „Jak rysować”.
             Jose M Parramon jest hiszpańskim malarzem i artystą, który wydał w Polsce wiele książek o malowaniu i rysowaniu.  Przyznam się, że są to piękne wydania, które warto mieć w swojej biblioteczce, ale… 
            Zacznijmy jednak od tego, co zawiera książka „ Jak rysować”.

Pierwszy rozdział książki to krótka historia rysunku z pięknymi fotografiami różnych dzieł sztuki można się od razu zainspirować jakimś dziełem i próbować go naszkicować.  



Drugi rozdział to przedstawienie przyborów do rysowania, rodzaje ołówków . autor książki pokazuje  jaki najlepszy papier kupić do rysowania a wbrew pozorom jest ich wiele. Przedstawione są także nowe techniki malowania np. markerami. Poznamy wszystkie przybory rysownika niektóre będziemy znać z lekcji plastyki inne mogą nas zaskoczyć.

Trzeci rozdział to przestawienie technik rysunkowych, podstaw kompozycji i perspektywy oraz kadrowania itp. wiadomości, czyli wszystko to, co uczyliśmy osę na lekcjach plastyki.

Ostatni czwarty  rozdział to ćwiczenia rysunku gdzie Parramon pokazuję jak krok po kroku narysować postacie, martwą naturę czy portret.




              Czy warto kupić tą książkę? Moim zdaniem tak, ponieważ zawiera wszystko to, czego uczyliśmy się na lekcjach plastyki z tych szaro burych podręczników, ale w lepszej wersji i oprawie, Dowiemy się w pigułce dużo o rysowaniu, ale myślę, że dla osoby, która talentu do rysowania nie ma książka nie spełni do końca oczekiwań , ponieważ jest za mało ćwiczeń na pewno jednak może ona pomóc usystematyzować wiedzę uczniom szkół plastycznych, którzy rozszerzą sobie ją w szkole na lekcjach z zajęć artystycznych.

              Jeśli naprawdę chcemy podejść do tematu poważnie poleciłabym inne książki do rysowania może są one w gorszej szacie graficznej niż książki Jose M Parramona, ale więcej się z nich nauczymy, Ale o tym innym razem.